viernes, 29 de junio de 2012

Egara - Marto 14 - 7



Nuestros gladiadores cumplieron



    Editorial

Últimamente las visitas  a la piscina del Terrassa se vienen resolviendo con derrotas abultadas en las que queda patente que los del Egara dominan como nadie el campo grande.  Y los del Marto demuestran que si en piscina pequeña ya les cuesta plantar cara… en la grande no tiene mucho que hacer.

Aun así en la jornada de ayer nuestros gladiadores demostraron que sin un entrenador dando órdenes inconsistentes, unos jugadores que no obedecen más que a su voluntad y una vieja gloria en la portería, con ganas de demostrar que aun puede hacer grandes gestas, se puede plantear un partido serio y ordenado.

Aunque lo mas destacable estaba en las gradas… el equipo consiguió arrastrar nada mas y nada menos que a 2 animadoras… que no animaron mucho… y a un tío que de tanto comer ya esta echando perfil Master.

El Equipo

A pesar de que la convocatoria dejaba claro que era la hora de aquellos que han disputado menos minutos esta temporada. La convocatoria fue un fiasco… Ninguno de los no habituales vino, muchos ni siquiera contestaron… Que sepáis que, aunque estáis desaparecidos,  seguís teniendo sitio en el equipo y os seguimos esperando.

    El Partido

Sin una figura clara de entrenador y con solo 2 cambios en el banquillo el partido pintaba francamente mal…  Tras una disputada eliminatoria de piedra-papel-tijera los 2 ganadores se quedaron en la banda para ver el inicio del partido. Y al resto le tocaba nadar, nadar y nadar.

Pero he aquí que cuando los astros se alinean, cuando Mario Balotelli es capaz de tumbar el solito a la todopoderosa Alemania y cuando el murry del Xavi volvía después de unas jornadas desaparecido… Una consciencia de grupo invadió a nuestros jugadores, el yo paso a ser un nosotros y las individualidades un trabajo para y por el equipo.

La primera parte se jugo con cabeza, sin prisas pero sin pausas, los pases a la mano, si no podemos jugar con el boya chutamos de fuera, vigilando las guilladas… y aunque parezca imposible… nos dio frutos con un 1-2 al final de la primera parte.

La cosa siguió por los mismos derroteros en la segunda y el resultado final de 5 -5 demostro que estábamos haciendo las cosas muy bien.

Pero siempre tenemos una parte mala… y fue la tercera… el equipo se desconecto… los cambios no se produjeron cuando debían… los pases ya no llegaban… los chuts ya no entraban… y se fueron en el marcador…

En la última parte se intento maquillar el resultado final. Que no por abultado es deshonroso para los nuestros.

Cuando mal nos hace no entrenar…

    La entrevista con… Jaime   

noprometercrónika : Buenas noches chavalín!!! Como estamos…
Jaime: pues francamente bien…  Muchas gracias.
N: Me cuentan mis informadores que le gusta esto del waterpolo…  Aunque entrena desde hace poco…
J: Es correcto. Hace poco que me entere que mi abuelo aun juega a esto del waterpolo y pensé que porque no iba a compartir este deporte con él… así que desde hace unos meses no paro de entrenar… Se diría que me pego todo el día en el agua.
N: Y que tal lo lleva?
J: Parecía mas fácil cuando me lo contaron… pero cada día me encuentro mejor.
N: Me alegro… entonces cuando crees que podrás debutar??? Contamos contigo para el próximo año?
J: pues no sabría decirle…  Al ritmo al que entreno creo que para Octubre ya estaría en disposición de sumarme a las convocatorias pero lo de debutar no lo veo claro.
N: Supongo que tiene miedo de no dar la talla. Hay jugadores de mucho nivel…
J: Eso me ha dicho mi abuelo…
N: A pero su abuelo nos conoce??? Quizás hayamos jugado contra él este año…
J: lo dudo…
N: Entonces de que nos conoce… por nuestras crónicas… por nuestro feisbuk, por tuiter, por linkein, quizás haya visto algún video en el youtube…
J: Hace muchos años que os conoce…  De hecho si no me ha mentido aun juega con el Marto…
N: Como dices??? En el Marto??? IMPOSIBLE!!!! Si el único abuelo que tenemos es el abuelo cebolleta… o quizás algún hijo secreto del  entrenador…
J: Frio, frio… Solo te diré una cosa… EL titulo de abuelo cebolleta que poseen algunos tendrá que ser revocado y dárselo a mi Yayo…
N: Has dicho Yayu??? No me diras que tu abuelo es el Yayu…
J: Bueno yo lo llamare yayo… vosotros lo llamáis de otra forma…
N: Espera espera, como que lo llamaras? Querras decir que lo llamas?
J: no, no lo llamare en breve… Ahora mismo, por mas que lo intento no puedo hablar con el…
N: No entiendo nada… es la entrevista mas surealista que he hecho nunca.
J: vamos a hacer una cosa… te mando la foto mas actual que tengo, que me dicen que me parezco a mi abuelo y si todavía no sabes quien es ya te lo digo…

Todos: Que lo diga…!!!! Que lo diga…!!!!
El abuelo Cebolleta   …????... Pues si me quitáis mi titulo de abuelo me pido el de Robomario…


    Conclusión

Desde noprometocronika le damos nuestra más sincera enhorabuena al Yayo melenas el terror de los jeriatricos por su futura abulidad…  Si la vida te da limones... Haz limonada.

joder que tropa

Próxima Jornada:  Marto - Saba…


5 comentarios:

  1. Salsa reggae le da la enhorabuena y esperamos que esto no le impida disfrutar de nuestras sesiones de salsa.

    ResponderEliminar
  2. felicidades Yayo. espero que no te salga tan meon que su abu

    ResponderEliminar
  3. No mae enterao de naaaa!!!

    Alien me lo pue aclaraaa???

    yayu (Salsa Reggae Autentico)

    ResponderEliminar
  4. Sóc la Cristina del Benja,
    Quina gran noticia!!!Moltes moltes felicitats!!
    Una molt molt bona entrevista, Jaume, ja saps que tens el millor avi del món??
    Benvingut

    ResponderEliminar
  5. Hostias, cabritos, no os puedo dejar solos... Casi me la colocais... Pobre yayo xavi.... Si resulta que es el yayo jordi... Pobre yayo jordi...

    FELICIDADES YAYOJORDI!!!!!!! :-))))0

    Js's

    ResponderEliminar

recordar